23 april 2023 21:45
Bert Winters
Bijna 700 toeschouwers woonden de wedstrijd bij waarin Steenwijkerwold tegen Trinitas kampioen kon worden. Ze zagen een amusante wedstrijd die niet altijd even goed was, maar waarin van alles gebeurde dat een wedstrijd interessant kan maken. Af en toe hoogstandjes, maar die waren deze middag in de minderheid. Wel was er veel spanning, en voor beide doelen spectaculaire momenten. Uiteindelijk trok Steenwijkerwold na een ruststand van 3-1 met 3-2 aan het langste eind, zodat het kampioenschap in de derde klasse A en promotie naar de tweede klasse een feit werden.
De beginfase leverde direct al spanning. Toen na ruim een kwartier spelen Wilco Stevens uit een hoekschop van Colin Peemen de 1-0 achter de overigens foutloze doelman Erwin Klaver kopte waren ook de gasten al een paar keer dichtbij een voorsprong geweest. Zo mikte Jurgen Verbaarschot uit moeilijke hoek rakelings voorlangs. En na de 1-0 mochten de rood-zwarten niet mopperen dat Jesse de Weert uit een voorzet van Douwe Jongsma via buitenkant paal naast kopte. Ook doelman Stijn Blum was blij dat een vreemde lob van Isil de Vries uiteindelijk over de lat verdween.
“Ja, voor ons stond er vanmiddag ook nog wel wat op het spel”, verzuchtte trainer Jonno van Dijk van de bezoekers. We doen nog mee om de tweede periode, en we zijn hier natuurlijk sowieso niet naar toe gekomen om cadeautjes weg te geven. Als het in het begin een beetje had meegezeten hadden we hier vanmiddag meer kunnen bereiken”.
Toch was het volgende succes aan de andere kant. Al weer Stevens mikte uit een hoekschop van Hein Winter in de onbedreigde bovenhoek: 2-0. Twee minuten later was de spanning weer volledig terug, toen Matthijs de Jonge uit een hoekschop ineens doel trof: 2-1. Nauwelijks drie minuten later was de marge weer twee treffers, toen een prima aanval een passend vervolg kreeg. Rick Weijs wist wel raad met het brede balletje van Colin Peemen en mikte beheerst en zuiver in de korte hoek: 3-1. In het derde kwartier van de eerste helft dreigden de Stellingwervers even te worden overlopen. Peemen zag zijn vrije schop tegen de binnenkant van de paal in de handen van Klaver belanden, en even later kopte Peemen al weer tegen de paal. Voor de pauze bleven beide doelen vrijwel onbedreigd.
Na de thee bleek al snel dat de gasten nog niet wensten te capituleren. Er werd gewoon, rustig en goed gevoetbald, en men nam af en toe ook brutaal een overwicht. Steenwijkerwold kreeg nog wel prima mogelijkheden om de score verder uit te bouwen, maar Stevens kwam tweemaal een schoenmaatje te kort om binnen te tikken. Aan de andere kant had Jesse de Weert ruim halverwege het tweede bedrijf meer succes, toen hij uit een hoekschop van Verbaarschot wel de juiste richting vond: 3-2. De rood-zwarten voelden de druk toenemen, maar waren in de slotfase nog wel enkele keren dichtbij succes. Erik Mosterman tikte echter naast de paal, Hein Winter treuzelde te lang en Bas Wijdenes vond ook al niet de juiste richting.
Het weerhield trainer Van der Hoogen er niet van om, na het eindsignaal van arbiter Ties Alberts uit Zevenhuizen, zijn zieke assistent Daan van Luik stevig te omhelzen. “Wat ik morgen in de krant verwacht te lezen? Dat zal me nu even worst wezen, haha. Maar over het hele seizoen gezien denk ik dat we toch wel terecht kampioen zijn geworden. Het heeft ons wel eens mee èn tegen gezeten, maar aan het eind van de rit sta je toch op de plaats die je verdient”.
Opstelling Steenwijkerwold: Stijn Blum, Ian Los, Jan Oord, Peter Dekker, Brian Los, Hein Winter, Joost Dolstra (61e Mitchell Mosterman), Rick Weijs, Wilco Stevens (61e Erik Mosterman), Boris Berghorst, Colin Peemen (80e Bas Wijdenes).
