Tegenover mij zit een hele gewone ‘jongen’ van iets over de 40. Zijn tongval verraadt zijn herkomst, hij is namelijk geboren en getogen in het plaatsje Uithuizen ergens in het noorden van Groningen. Zijn vrouw, Myra, is afkomstig uit Meppel en aangezien daar destijds niet gebouwd werd, belandden ze samen in Steenwijkerwold, waar ze nu wonen met dochter Maren (7), 2 honden en 2 katten.
Sport hoort erbij in hun gezin. Myra skiet, Maren heeft eerst bij de bambino’s en de voormalige JO8 gevoetbald en zit nu samen met wat klasgenootjes op hockey en ze skiet en zit op paardrijden. Zelf heeft Marcel van zijn 6e t/m de A-junioren op het veld gevoetbald en heeft daarna tot zijn 27e in de zaal gespeeld. En na een jaar of 10 dus de draad weer opgepakt bij de 7x7, wat qua conditie en mentaliteit nu goed bij hem past.
Als jurist heeft Marcel eerst 7 jaar bij een deurwaarderskantoor gewerkt, waar hij ook leiding gaf. In 2007 ging hij als bedrijfsjurist bij een bouw gerelateerd bedrijf werken, waar hij later ook directeur werd. Sinds 2013 heeft Marcel een eigen bedrijf, te weten: Qualitas Juridische Dienstverlening, waar hij vooral te maken heeft met zaken op het gebied van bouwrecht, arbeidsrecht en vastgoed.
Besturen vindt hij leuk. Dingen stroomlijnen zodat ze goed lopen, beleid bepalen en ervoor zorgen dat zaken goed geregeld zijn. Dat doet niemand alleen, dat doe je met elkaar. Eigenlijk is besturen ook gewoon een teamsport. En voor alles wat je doet, moet draagvlak zijn, anders heeft het geen zin. De mening en ideeën van leden en de hele achterban, zijn daarbij uiteraard ook belangrijk.
Tot voor kort was hij ook secretaris en vicevoorzitter van een vrijwilligersbestuur van een woningcorporatie in noord Groningen. Vanwege de vele veranderingen en aangescherpte eisen in die branche, ging hier echter zoveel tijd in zitten dat er uiteindelijk gekozen is voor een directeur-bestuurder i.p.v. een vrijwilligers bestuur. Sinds die functie wegviel heeft hij dus weer wat tijd over, en toen hij benaderd werd of hij voorzitter van onze SV wou worden, stond hij hier meteen voor open. Wel heeft hij zich eerst wat verdiept in het reilen en zeilen van de vereniging, maar vervolgens kwam er een volmondig ‘ja’.
Organisatorisch ziet hij nog wel wat verbeterpunten. Zo noemt hij als voorbeeld dat er meer duidelijkheid kan komen binnen de organisatie over wie welke taken heeft, en wie waar verantwoordelijk voor is. Met zoveel commissies en subcommissies, bestaande uit tal van personen, waarvan sommigen ook nog een dubbelfunctie hebben, zou dit ook de communicatie ten goede komen. Nu gaat persoon A nog wel eens naar persoon B, die er niet alles van weet, terwijl persoon A bij persoon C had moeten zijn. Dan gaan dingen soms met de beste bedoelingen een eigen leven leiden en gaat er ook weleens wat mis. Daarnaast zou wat meer financiële stabiliteit welkom zijn. De vereniging is gezond, maar we moeten wel oppassen wat we doen.
Wat hij belangrijk vindt binnen de vereniging is het sociale aspect, zowel in als buiten het veld. Dus dat spelers, trainers, verzorgers, leiders, sponsoren en publiek, etc. met zijn allen plezier beleven, elkaar respecteren en samen een sfeer creëren waarin iedereen zich thuis kan voelen.
Naar alle betrokkenen van de vereniging wil hij nog benadrukken dat iedereen hem benaderen kan en alles tegen hem mag zeggen, eens of oneens, zolang ook dat maar met respect gaat.
